گل نرگس

امام صادق (علیه السلام ) میفرماید :

تقوا آن است که جایی که خدا میخواهد تو را ببیند ،ببیند و جایی که میخواهد تو را نببیند ،نبیند.

لقمان حکیم به فرزندش گفت : حق را بپذیر تا عاقل ترین مردم باشی .

فرزند عزیزم دنیا دریای عمیق است که عده ی زیادی در آن غرق شده اند و اگر از این دریا نجات میخواهی ،

باید کشتی ات تقوای الهی و یقین باشد و بادبانش توکل به خدای یگانه و ناخدایش عقل و سکان دارش دانش و لنگرش صبر و شکیبایی.

نفس لوامه یعنی وجدان اخلاقی که انسان را به هنگام اعمال خلاف در این دنیا ملامت میکند و به حیران و تجدید نظر وا میدارد

در آیه ی 1 و 2 سوره ی قیامت ( لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَمَةِ(1) وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ(2) )

خداوند متعال یکی از دلایلی که در این آیه قیامت و نفس لوامه را با هم بیان فرموده این است که نفس لوامه همان کاری را انجام میدهد

که در قیامت برای محاسبه ی اعمال انسان ها صورت میگیرد

و اگر هر انسانی وجدان خود را در دنیا شکوفا نماید و اعمال خود را دقیقا مورد بررسی قرار دهد ،

فردای قیامت از محاسبه معاف خواهد شد و مقام والایی هم برای او خداوند متعال قرار داده است .

زندگی زنبور عسل یکی از نشانه های قدرت الهی است، محصولی که تولید می کند در قرآن «شفاء» نامیده شده است. خداوند درباره ی زندگی و کار زنبور عسل می فرماید: «پروردگارت به زنبور عسل وحی فرستاد که از کوه ها و درختان و داربست هایی که مردم می سازند خانه هایی برگزین، پس؛ از تمام ثمرات تناول کن و راه هایی که پروردگارت برای تو تعیین کرده به راحتی بپیما، از درون شکم او نوشیدنی خاصی خارج می شود، به رنگ های مختلف که در آن شفای مردم است، در این امر نشانه ی روشنی است (از قدرت خداوند) برای گروهی که اهل فکرند» آری امروز زندگی پر رمز و راز زنبور عسل فقط با همین وحی الهی قابل توجیه است. موریس مترلینگ زیست شناس معروف می گوید: «ما نمی دانیم که این قوانین و نظامات (در زندگی زنبور عسل) از کجا و چگونه وضع شده است. در انتظار این هستیم که شاید روزی بتوانیم به راز آن پی بریم و واضع این مقررات را بشناسیم. خلاصه ما نمی توانیم بفهمیم قوانین کشور زنبوران در کدام مجلس شورا تصویب و تصمیم به اجرای آن گرفته می شود و کیست که فرمان حرکت را در روز معین صادر می کند».

قال رسول الله صلى الله عليه و آله :

مَن رُزِقَ تُقىً فَقَد رُزِقَ خَيرَ الدُّنيا وَالآخِرَةِ؛

هر كس تقوا روزى اش شود، خير دنيا و آخرت روزى او شده است.

كنزالعمال، ج13، ص 151، ح36472